Skip to main content

राष्ट्रपति ने ‘प्रणब मुखर्जी शैक्षिणिक उत्कृष्टता पुरस्कार’

राष्ट्रपति श्री प्रणब मुखर्जी ने आज (19 जुलाई 2017) को राष्ट्रपति भवन के प्रेसीडेंट एस्टेट स्थित डॉ राजेन्द्र प्रसाद सर्वोदय विद्यालय के छात्रों के बीच 2017 में सीबीएसई की 12वीं की परीक्षा में सर्वोच्च नंबर लाने वाले श्री अमन अग्रवाल को प्रणब मुखर्जी शैक्षिणिक उत्कृष्टता पुरस्कार किया। इस अवसर पर 2017 में सीबीएसई की 12वीं की परीक्षा में लड़कियों के वर्ग में सर्वोच्च अंक लाने वाली तथा सीबीएसई की 2017 में 12वीं की परीक्षा में लड़कियों में गणित विषय में सर्वोच्च अंक लाने वाली कुमारी मुस्कान शर्मा को राष्ट्रपति की सचिव श्रीमती ओमिता पॉल तथा राष्ट्रपति के अपर सचिव डॉ थामस मैथ्यू द्वारा क्रमश: ‘ओमिता पॉल शैक्षिणिक उत्कृष्टता पुरस्कार’ और ‘कुंजन्नाम्मा मैथ्यू अवॉर्ड’ से सम्मानित किया गया।
इस अवसर पर राष्ट्रपति ने विजेताओं को बधाई दी तथा उनसे जिंदगी के हर क्षेत्र में उत्कृष्ट प्रयास करने का आग्रह किया। नोबल पुरस्कार विजेता रविन्द्र नाथ टैगोर की कविता का जिक्र करते हुए राष्ट्रपति ने कहा कि छात्रों को हमेशा इस बात का ध्यान रखना चाहिए की सेवा में ही खुशी है। राष्ट्रपति ने कहा कि पिछले दो वर्षों के दौरान शिक्षक दिवस के अवसर पर जब उन्होंने डॉ राजेन्द्र प्रसाद सर्वोदय विद्यालय के युवा छात्रों को पढ़ाया तो उन्हें एक सुखद अनुभूति हुई। उन्होंने कहा कि बच्चे राष्ट्र का भविष्य हैं और जब वे उनके उज्जवल चेहरे और चमकती आंखों को देखते हैं तो वह इस बात के प्रति आश्वस्त हो जाते हैं कि देश का भविष्य सही दिशा में आगे बढ़ रहा है। उन्होंने कहा कि बच्चों को जीवन के विभिन्न क्षेत्रों में इस महान देश की सेवा करने का मौका मिलेगा। उन्होंने कहा कि वह इस बात के प्रति आश्वत हैं कि बच्चे अपने अभिभावकों, मित्रों तथा पडोसियों की आशाओं पर खरा उतरेंगे।
राष्ट्रपति की सचिव श्रीमती ओमिता पॉल ने कहा कि राष्ट्रपति के प्रेरणादायक मार्गदर्शन के तहत पिछले पांच वर्षों के दौरान देश में शैक्षिक ढांचे तथा गुणवत्ता के विकास के प्रति निरंतर प्रयास किए गए। उन्होंने इस बात पर जोर दिया कि बच्चों को अपनी कुशाग्र बुद्धि को बनाये रखना चाहिए तथा समस्याओं के हल के लिए नये समाधान खोजने चाहिए।

Comments

Popular posts from this blog

......पञकारीता सुरक्षित राहलेली नाही - जेष्ठ पञकार जोशी

देशात , महाराष्ट्रात पत्रकार क्षेत्र सुरक्षित राहिलेले नाही.पत्रकारांची नोकरीच धोक्यात आली आहे. एका झटक्यात त्यांना नोकरीवरून् काढले जात आहे.इतकी भयावह स्थिती या क्षेत्राची झाली आहे. देशातील  पत्रकारांचे व कर्मचारी वर्गांचे  वेतन निश्चित करण्यासाठी मजिठीया आयोगाची नियुक्ती करण्यात आली होती.या  आयोगाचा  आपला सादर केला.पण याप्रमाणे वेतन देण्यास वृत्तपत्र मालकांनी संघटीतपणे  नकार दिला. ते सर्वोच्च न्यायालयात गेले. न्यायालयाने  या आयोगाने केलेल्या शिफारशी प्रमाणे वेतन देण्याचा निकाल दिला. तरी वृत्तपत्र मालक हे मान्य करावयास तयार नाहीत. इतकेच त्यांनी नव्हे कंत्राटी पत्रकार व संपादक  नियुक्त करण्याचा सपाटा लावला. पण याही पत्रकारांना मजिठीया आयोगा प्रमाणे वेतन देण्याचे निर्देश न्यायालयाने  दिले.  त्यामुळे तर  वृत्तपत्र मालक अधिक बिथरले आहेत .त्यांनी तर आता कामचुकार असल्याचा ठपका  तसेच नोटबंदीचा फटका  बहाणा करत पत्रकार कर्मचाऱ्यावर कुऱ्हाड  चालवत आहेत. अनेक जणांचा बदलीच्या  माध्यमातून छळ केला जात आहे.जेणे करून त्या पत...

कशी असावी पञकारीता ........

समाजातील राजकीय,प्रशासकीय  क्षेत्रातील लोकांनो श्रमजीवी,ग्रामीण पत्रकारिता काय असते हे तुम्हाला ज्ञात आहे का? कोण असतो पत्रकार? कशी असते पत्रकारिता? थोडे कान इकडे करा ऐका,       घरची भाकरी खाऊन जगाचा आरसा असतो पत्रकार??       घरदारावर तुळशीपत्र ठेवून,घरचे पैसे खर्चून,गावातील,परिसरातील प्रश्न त्याला तडीस नेण्यासाठी धडपडतो तो पत्रकार?    अहो तुम्हाला वाटेल पगार असेल अहो कसला पगार आम्हाला साधे मानधन ही नसते,असले तर अगदी थोडके,बातमीच्या शोध,लेखन,वेळ,व बातमी पाठविणे,ती छापून येईपर्यंत वाट बघणे,अन दुसर्या बातमीच्या शोधला लागणे ही पत्रकारिता असते, हे समजून घ्या,     कुठलाही आर्थिक आधार नसतांना बातमीला आपला श्वास समजतो पत्रकार,      बातमी आल्यावर तिचे परिणाम भोगतो पत्रकार?      लोकांच्या दूषणे,पुढारयांच्या नको त्या प्रश्नाला भिडतो पत्रकार, हे सर्व समाजासाठी भोगतो पत्रकार. हो हे लिहितो ना मी आहे तसाच, जो बातमीसाठी आयुष्य भर राबतोय,     समाजाला किती कळतो पत्रकार?????    अरे विच...

पञकारीता धंदा झाला??

आजच्या भारतीय लोकशाहीत विधी पालीका , न्यायपालीका व कार्यपालीका या तिन्ही स्तंभा शिवाय चौथा स्तंभ म्हणून पञकारीतेचा उल्लेख केला जातो . पञकारीतेला एवढे महत्वाचे स्थान देण्यात आले आहेकी समाजात घडत असलेल्या घडामोडीचे वास्तव्य समाजातील लोकांन समोर आणून त्यातील उणीव , उजागार करण्याचे महत्वपूर्ण कार्य महाराष्ट्रातील पञकारांनी करावे अशी अपेक्षा सर्वांचीच असते .  याच लोकशाहीच्या माध्यमातून इंग्रजीकाळात   लोकमान्य टिळक , बाळ जांभेकर , पुथ्वीगीर गोसावि यांनी साप्ताहिक वृत्तपञाच्या माध्यमातून समाजाला आरसा बणविण्याचे महत्वपुर्ण काम केले .  मागील भुतकाळात वृत्तपञ चालकांनी वृत्तपञाच्या माध्यमातून भारत देशाला स्वातंत्र्य मिळवून दिले मात्र आजच्या धनदांडग्या युगात काही वृत्तपञ चालकांनी याच माध्यमातून त्या स्वातंत्र्यला सुराज्य करण्यासाठी याच साप्ताहिक , दैनिक व इलेक्ट्रानिक माध्यमाचा वापर केला नाही तर स्वातंत्र्याच्या स्वार्थासाठी राजकीय दलदल करून टाकला आहे.  आज पञकारीता परमोधर्म न राहता परमोधंदा बनला आहे. आज ग्रामीण पञकारांना थोड्या मानधनात वर्षागणपती वापरून त्यांना वेठबिगाराची व...